W sercu moim mieszka ona, moja ukochana,
Jak promień słońca, co świt rozjaśnia,
W jej oczach - gwiazdy, w uśmiechu - poezja,
Jest jak wiosenna rosa, rześka, pełna życia.

Jej krok lekki, jak tańczące liście na wietrze,
Włosy falujące, niczym złote zboża w słońcu,
Głos jej, melodyjny, jak szmer strumienia w lesie,
Przy niej każdy smutek, każda troska znika, roztacza spokój.

Jej dotyk, delikatny jak płatki róż w ogrodzie,
Rozpala serce, jak ciepły płomień w kominku,
W jej obecności czas staje, świat przestaje gonić,
Ona jest moim spokojem, moją przystanią, moim domem.

O ukochanej mojej, która jest moim światłem,
W jej oczach odnajduję drogę, sens, cel,
W jej sercu znajduję miłość, co nie zna końca,
Ona jest moim wierszem, nieśmiertelną pieśnią serca.