Jesień przychodzi w szacie złocistej,
Liście spadają, tańcząc w wietrze lekko,
W sercu domu płonie ogień w kominku,
W jego blasku świat zdaje się być cieplejszy.

Przy oknie deszcz w rytmie melodię gra,
Ale w środku ciepło, spokój i bezpieczeństwo,
Kubek herbaty paruje, roznosząc wonie,
Migoczące światło ognia rysuje cienie.

Kocyk na kanapie, książka w ręku czeka,
Dźwięk drewna w ogniu, śpiewającego pieśń,
Jesień za oknem zimno przynosi,
Lecz w sercu domu, ciepło i spokój króluje.

W tym czasie roku, kiedy dni są krótsze,
Kominek staje się sercem naszego świata,
A herbata, gorąca, z miodem czy cytryną,
Dodaje sił, otula, przynosi ulgę.

Jesień to czas refleksji, spokoju, melancholii,
Ale też ciepła, bliskości, wspólnych chwil przy kominku,
W otoczeniu bliskich, w blasku płomieni,
Odnajdujemy magię, która jesień w sercach rozpala.