Za oknem śnieg cicho na ziemię spada,  
Wigilijny wieczór w serca radość wkłada.  
Pierwsza gwiazda błyska na nocnym niebie,  
To znak, że rodzina zbliża się do siebie.  

Stół biały jak płatek w zimowym poranku,  
Zaprasza do wspomnień, do ciepłych poranków.  
Potraw dwanaście pachnie wspólnym trudem,  
Opłatek w dłoniach łaczy serca cudem.  

Choinka w rogu lśni tysiącem świateł,  
Zapach igliwia w serca miłość wplata.  
Bombki jak gwiazdy, migoczą w zachwycie,  
Jakby mówiły: „cudowne jest rodzinne życie.”  

Pusty talerz czeka na wędrowca zbłąkanego,  
Bo w tę noc serce otwarte dla każdego.  
Czułość i dobroć w powietrzu się rozlewa,  
Wigilijny spokój jak biała flaga na wietrze powiewa.  

Niech magia tej chwili trwa w nas wiecznie,  
Niech miłość i dobro płyną nieustannie.  
Bo Wigilia to więcej niż chwila w wieczorze,  
To więź, która w sercu rozkwita w pokorze.