Śmierć


Śmierć – cichy gość w progu życia staje,
Bez pytania, bez zgody, na zawsze zostaje.
Nie śpieszy się nigdy, lecz przyjdzie na pewno,
Dla każdego człowieka, to wiemy na pewno

Nie wybiera, nie dzieli, czy bogacz i biedny,
Dla niej wszyscy równi – mali, wielcy, jedni.
Jest jak cień, co za nami podąża w milczeniu,
Jak przypomnienie, że życie to dar w istnieniu.

Czasem niespodziewana, jak burza wśród lata,
Czasem cicho wita, jak zmęczonego brata.
Dla jednych to lęk, co serce przeszywa,
Dla innych – wybawienie, co spokój odkrywa.

Nie kończy wszystkiego, choć tak się wydaje,
Bo w sercach pamięć na zawsze zostaje.
Każde wspomnienie to życia przedłużenie,
Każda myśl o zmarłym – miłości westchnienie.

Czy to koniec, czy brama do nowych światów?
Tego nikt nie wie, mimo boskich cytatów
Śmierć to tajemnica, co w cieniu się skrywa,
A jej sens poznajemy, gdy życie się urywa.

Lecz nie bój się śmierci, bo choć boli rozstanie,
Ona uczy, że każda chwila ma swoje trwanie.
Że warto kochać, śmiać się i marzyć,
Bo w cieniu jej obecności piękno może się zdarzyć

Niech śmierć nie będzie wrogiem, lecz częścią odwagi,
Choć cicha i smutna, dodaje życiu powagi.
Bo gdy dzień się kończy, noc niesie nadzieję,
A za mrokiem tej ciszy coś nowego się dzieje.

Opublikowano przez