Przepraszam, Kochanie, za słowa, co raniły,  
Za wczorajszy wieczór, który w cieniu się skrył.  
Nie chciałem, by gniew zburzył nasz spokój,  
By nasza bliskość w burzy słów zatonęła na chwilę.

Wiem, że popełniłem błąd, że nie powinienem  
Zagubić czułości, która w sercu naszym trwa.  
Czasem emocje biorą górę nad rozumem,  
A ja zapominam, jak wielka jest nasza miłość, jak silna.

Przepraszam za moment słabości, za niepotrzebny żal,  
Za każde słowo, co odbiło się w Twoim sercu echem.  
Nie chcę, by smutek rysował nam wspólne dni,  
Chcę znów czuć Twój uśmiech, jak ciepło, które koi.

Proszę, przyjmij moje przeprosiny szczere,  
I pozwól, bym naprawił to, co wczoraj zburzyłem.  
Jesteś moim światem, moją miłością prawdziwą,  
I tylko z Tobą pragnę dzielić każdą chwilę, każdy dzień.

Pozwól mi znów być blisko, w ramionach Twoich znaleźć spokój,  
Niech to, co nas łączy, będzie silniejsze niż chwile gniewu.  
Bo kocham Cię, moja najdroższa, bez granic, bez końca,  
I zrobię wszystko, by na nowo zobaczyć blask Twojego serca.