W sercu moim, niezmierzona jest opowieść,
O kobiecie, co życie moje w swe dłonie wzięła.
Mama - słowo proste, lecz w nim cały świat,
Miłość, siła, opieka, w sercu jej niezmienna tkwi.

Od pierwszego tchnienia, pierwszego płaczu,
Była obok, jak skała, niezachwiana, stała.
W jej ramionach znalazłem schronienie,
W jej oczach - morze miłości, bezkresne, głębokie.

Mama, nauczycielka życia, przewodniczka przez dni,
W jej radach mądrość, w jej troskach miłość.
Przez burze i słońca, w radościach i smutkach,
Jej obecność to balsam, to światło w mroku, gwiazda prowadząca.

W jej uśmiechu - ciepło, które serce ogrzewa,
W jej słowach - siła, która daje odwagę.
Mama, to ona rany leczy, marzenia wspiera,
To ona, co zawsze wierzy, nawet gdy świat wątpi.

Nie ma chwili, by o mnie nie myślała,
Nie ma dnia, by mnie w sercu nie nosiła.
Mama - symbol miłości niekończącej się,
Wieczna opoka, na której fundamenty życia mojego zbudowane.

W każdym moim kroku, w każdym słowie,
Jest cząstka jej, jej nauki, jej miłości, jej życia.
Mama - choć proste to słowo, w sobie cały wszechświat mieści,
Wszechświat miłości, poświęcenia, siły - to jej serce, moje światło.