Lojalność – słowo, co rzadko dziś błyszczy,
Choć w sercu prawdziwych ludzi się iskrzy.
To wartość, co w cieniu nie ginie, nie blednie,
To most między sercami, co trzyma się pewnie.

Nie zdradza, nie wątpi, nie szuka korzyści,
Nie zmienia oblicza wśród fałszu i zawiści.
To ręka podana w najgorszej godzinie,
To ktoś, kto zostaje, gdy świat w pył się sypie.

To przyjaciel wierny, co słowa nie łamie,
Co w burzy nie zniknie, nie schowa się w bramie.
To miłość, co trwa, mimo sztormów i deszczu,
To duma w spojrzeniu i spokój w oddechu.

Lojalność to przystań, gdy wicher się zrywa,
Cicha obietnica, co nigdy nie odpływa.
To uścisk dłoni, co zawsze jest szczery,
Droga, którą kroczą wspólnie przyjaciele.

To słowo bez lęku, dane prosto z serca,
Prawda wypowiedziana, co nigdy nie ucieka.
To wsparcie milczące, gdy zabraknie sił,
Pewność, że ktoś przy mnie będzie, ile bym nie żył.

Lojalność jak skała, trwała, niewzruszona,
Więź, co nawet w burzy nie będzie złamana.
Wierność, zaufanie – jej siostry najbliższe,
Dzięki nim nasze życie staje się piękniejsze.

Kto poznał lojalność, poznał wartość trwałą,
Przyjaźń oraz miłość głęboką, wspaniałą.
Bo lojalność serca nie zna żadnych granic,
Zawsze trwa przy tobie, nigdy cię nie zrani.