Moja najkochańsza Córko, choć dzielą nas mile,
Twój obraz w moim sercu zawsze wyraźny i jasny.
Mieszkanko dalekich wysp, w Anglii twój dom,
Lecz miłość nasza nie zna granic, nie zna przestrzeni.

Wiatry mogą nieść twe słowa przez morza i lądy,
Lecz w sercu mam miejsce dla Ciebie zawsze pewne, zawsze bliskie.
Twoje śmiechy, twe kroki, choć w oddali rozbrzmiewają,
W mym sercu echo znajdują, w duszy rodzicielskiej odbicie.

Córko ukochana, w Anglii twój codzienny świat,
Gdzie nowe doświadczenia, nowe wyzwania stają przed tobą.
Ale pamiętaj zawsze, gdziekolwiek byś była,
Twój dom tutaj, gdzie serca biją w uniesieniu z myślą o Tobie.

Choć dni płyną, a odległość dzieli nasze ścieżki,
Nasza więź mocna jak skała, niezachwiana, wieczna.
Twoja obecność, choć wirtualna, rozświetla najciemniejsze dni,
Twoje głosy, twoje wiadomości, jak promyk słońca, rozgrzewają serce.

Córko Kochana, niech każdy dzień w obcej ziemi
Będzie dla ciebie przygodą, lecz dom zawsze miej w pamięci.
Niech Anglia stanie się rozdziałem w twojej życiowej księdze,
Ale pamiętaj, że każda droga, każde słowo, zawsze prowadzi do domu.

Wiem, że życie tam to nie tylko radość, są i troski,
Lecz ufam, że siła w Tobie, którą znam, pokona wszelkie przeciwności.
Moja najkochańsza Córko, choć fizycznie daleko,
W sercu zawsze blisko, zawsze razem, mimo wszystko.