Na zielonym drzewie, wśród igliwia ukryta,
Wisząca bombka, blaskiem świąt rozświetlona.
Kryształowa kula, w barwach tęczy malowana,
Kruche piękno jej, niczym sen, jest ulotne, delikatne.

Odbija światła, migotem swoim oczarowuje,
W każdym odbiciu, mały świat się kryje.
Bombka, choć krucha, w sobie siłę mieści,
Siłę tradycji, wspomnień, chwil rodzinnych, ciepłych.

W jej lśnieniu historie minionych lat,
Świąteczne wieczory, dziecięce śmiechy, rodzinna bliskość.
W kruchym szkle - moc wspomnień, głęboka i trwała,
Jak echo świąt, co w sercach na zawsze została.

Bombka na choince, jak drogocenny klejnot,
Delikatna w dotyku, lecz mocna swoim znaczeniem.
W każdym jej skrawku lustrzanego szkła,
Odbija się radość, magia chwil, czar Bożego Narodzenia.

Choć krucha jak poranna rosa, lecz w niej moc olbrzymia,
Przenosi nas w czasie, do świąt z dzieciństwa, do chwil beztroskich.
Bombka - symbol świątecznej tradycji, piękna i miłości,
Wisząca wysoko, przypomina, że najcenniejsze w życiu, to często te najdelikatniejsze chwile.